๑๓ กันยายน ๒๕๖๙ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 55 / 59

ข้อ 5 ปลอดภัยที่สุด คือ ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน หรืออย่างน้อยต้องได้ดวงใส ๆ เพราะว่าตอนสุดท้ายจิตของเราจะได้ผ่องใสไม่เศร้าหมอง สุดดีจะได้เป็นที่ไป ถ้าได้เข้าถึงพระธรรมกายก็ เราเลือกไปเกิ

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายภายใน โดยเน้นการทำความเพียรและการสร้างบุญ ไม่ควรปล่อยให้บุญที่มีอยู่หลุดมือ และควรชวนผู้อื่นทำบุญเพื่อเปิดโอกาสให้จิตใจของเราผ่องใสและเลื

ดังกั้น แก้เค็น จึงหมายความว่า แก้ไขความแค้นคลายออก จนหายโกรธหายแค้นไปเลยด้วย "สันติวิธี" พอแก้อกได้ ความเจ็บใจ คับใจหายไป ใจก็จะเย็นสบาย สุดท้ายจะมีความสุขกันทุกฝ่าย อย่างนี้จึงจะเรียกได้ว่า "แก้แค้น

บุญไปนิดเดียว ฟังดูแล้วเหมือนท่านถ่อมตัวนะ ท่านบอกไม่ได้อ้อมเลย มันรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ท่านอยากจะทำบุญให้มาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ตลอดชีวิตของท่านเป็นไปเพื่อการสร้างบารมีอย่างเต็มที่เลย ท่านยังมีความรู้สึกอย

หม่นช่อมไปเรื่อย ๆ ต่อไปนี้เราจะเป็นหลายกับความตาย เป็นเกลอกัน พอเป็นหลายกันแล้วความกลัวตายก็คลายๆ หายไป พอความไม่หวาดหวั่นมีในใจ ความวิตกกังวลก็ไม่มี เพราะเรารู้ดีที่จะไปแล้วคนที่กล้าเพราะไม่รู้ตายแล

บทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างความกลัวตายและความวิตกกังวล โดยเสนอแนวทางในการทำความดีและการทำบุญเพื่อลดความกลัวนั้น ในเมื่อผู้เขียนเชื่อว่าหากมีความเข้าใจในสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังความตาย ก็จะทำให้ไ

Becauseนั้น ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะต้องฟื้นฟูศีลธรรมขึ้นมาในโลกใบนี้ โดยมีเราเป็นจุดเริ่มต้น และเริ่มต้นที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 ของเรา และถ้าทุกคนมาอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ใช้ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 ร

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการฟื้นฟูศีลธรรมในโลก โดยใช้ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 เป็นจุดเริ่มต้น และเน้นถึงความจำเป็นในการบูชาบ่อยๆ เพื่อสนับสนุนการขยายความรู้และทำความเข้าใจเกี่ยวกับกฎแห่งกรรมที่มีอยู่ใน

อึกประกาศหนึ่ง อยากให้บ้านเมืองของเราสว่างใส เพราะดูเหมือนว่า things ที่ผิด ๆ กำลังจะทำให้ถูกต้อง หลวงพ่อดูแล้วสดใจนะ ถึงเวลาที่เราจะไปชักชวนกันมาออกหลังสงครองกันเถอะ แต่เป็นธรรม คือความถูกต้องดีงามที

ข้อความนี้พูดถึงการทำให้บ้านเมืองดีขึ้นผ่านการแสดงความถูกต้องและดีงามที่มาจากบรรพบุรุษ โดยแนะนำให้คนไทยจดประทิฐิดวงเล็ก ๆ ที่หน้าบ้านในวันพระเพื่อเป็นการแสดงถึงความสำคัญของวันพระและความดีงามในสังคม ทุ

ผู้มีบุญมาก ๆ เวลามาเกิด สมบัติตะมรวะท่านะ ไม่ต้องเหนื่อย เป็นสมบัติอัจฉริยะ สมบัติอจินตไตย คือเราจะนึกไม่ถึงเลย อย่างท่านชูิลเศรษฐี เมนทธเศรษฐี โชคเศรษฐี ที่มีสมบัติจักรดำไม่พร่อง ที่จริงมีเยอะแยะเลย

บทความนี้กล่าวถึงผลของบุญในชีวิตว่า ผู้มีบุญมากจะได้รับสมบัติอัจฉริยะโดยไม่ต้องเหนื่อย กับการเปรียบเทียบความสำเร็จและการเหนื่อยยากที่ผู้อ่านต้องเผชิญในชีวิต ว่าอยู่ในระดับเศรษฐีหรือมหาเศรษฐี โดยเน้นกา

ส่วนบุญ ทำบ่อย ๆ นิดน้อย ๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าเราจะหมดอายุขัย และอย่าดูหมิ่นบุญเล็กบุญน้อย ทำทุก ๆ บุญ อย่าให้บุญเลยแม้แต่เพียงบุญเดียว แล้วมันนิดน้อย ๆ เท่านั้นเราจะได้ชุ่มอยู่ในบุญ นึกถึงบุญที่เราลื

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของการทำบุญอย่างต่อเนื่องโดยไม่มองข้ามบุญเล็ก ๆ น้อย ๆ ซึ่งจะส่งผลดีต่อจิตใจและช่วยให้เรามีชีวิตที่สบายใจมากขึ้น การทำบุญสามารถทำได้ในทุกรูปแบบ เช่น ทอดกฐิน หรือสร้างมหาธรรมกา

เวลาที่ท่านเล่าเรื่องนี้ ท่านจะแบกบาน มีความมุ่ง หลงพ่ออยากให้ลูกทุกคนเป็นอย่างนี้นะ เป็นอย่างที่ยายท่านเป็น แล้วยายก็อยากจะให้เราเป็นด้วย เพราะฉะนั้นเจออะไรที่จะทำให้ใจเราขุ่นมัว เราก็ต้องไม่ขุ่นมัว

40 ไม่ว่าจะรวยหรือจน... เราต่างเกิดมาสร้างบารมี https://dhamma01.blogspot.com/2016/07/blog-post_7.html ถ้าหากชาตินี้ เราเกิดมาร่ำรวย มียศถาบรรดาศักดิ์ มีอำนาจวาสนา ก็อย่าเพิ่งชะล่าใจ อย่าลิงโลดใจ อย่

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการสร้างบารมีในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นคนร่ำรวยหรือคนจน ให้ความสำคัญกับการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า โดยเฉพาะการใช้ทรัพย์สินและสถานะในการสร้างบุญอย่างไม่ประมาท และกระตุ้นให้ผู้ที่เผชิญควา

เมื่อเราพบขอบกพร่องแล้ว สั่งสมบุญของเราให้เยอะ ๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนา แล้วอธิษฐานจิต ขจัดสิ่งที่เป็นข้อบกพร่องให้หมดสิ้นไป 8 กันยายน พ.ศ. 2545

ในบรรยากาศ คำพูดคำจาออกมา ก็เย็น เป็นคำพูดที่ใส ๆ ฟังแล้วชื่นบาน ชื่นใจ มีกำลังใจที่จะสู้ชีวิต ที่จะทำความดี ผู้เฒ่าก็มีที่พึ่งภายในไม่ต้องไปหวังพึ่งลูกพึ่งหลาน มืออาร ไปมือ ๆ หนึ่ง มีที่อยู่เล็ก ๆ

การปฏิบัติธรรมเป็นการสร้างความสุขและความสงบในชีวิต ถึงแม้จะอยู่คนเดียวในป่า หรือที่ใดสักแห่ง ถ้ามีความเชื่อมั่นในพระธรรม จะไม่รู้สึกเหงาหรือเศร้าสร้อย และสามารถมีความสุขได้ในตัวเอง ผู้เฒ่ายังย้ำให้เห็

เพราะฉะนั้น เมื่อเรารู้เป้าหมายของชีวิต การดำเนินชีวิตก็ถูกต้อง ปิดอาย ใปสวรรค์ มีสุขในปัจจุบันแล้วก็ ดับทุกข์ได้ และเป้าหมายของ ชีวิตนี้ก็ได้มาจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ที่ทรงบรรลุเป้าหมายของชีวิต แ

การรู้เป้าหมายชีวิตที่แท้จริงช่วยให้การดำเนินชีวิตถูกต้องและมีความสุขในปัจจุบัน โดยเป้าหมายดังกล่าวมาจากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การทำพระนิพพานให้แจ้งและการสละตนให้พ้นจากกองทุกข์เป็นหลักการสำคัญ ที

อย่างนั้นแหละ บริสุทธิ์ สะอาด เกลี้ยงเกลาเหมือนกันกับวัตถุสิ่งของ ที่เราจะนึก จะคิด จะพูด หรือจะทำ นี่คือกฎของการเข้าถึงธรรมที่ลูก ทุกคนจะต้องจำไว้ ถ้าเราอยากเข้าถึงได้เร็ว แม้จะไม่มีทางลัดก็ต้อง คิ

บทความนี้เน้นการเข้าถึงธรรมโดยการคิด พูด และทำด้วยความบริสุทธิ์และสะอาด โดยสอนให้ทุกคนรู้ถึงความสำคัญของการเป็นผู้บริสุทธิ์ในการปฏิบัติธรรม เสนอแนวทางการใช้ชีวิตให้อยู่ในสภาวะที่ดี และสนับสนุนให้เตือน

เมื่อเราคิดอะไรไม่ออก ก็ให้ออกจากความคิด ทำจิตให้สงบ แล้วก็พบทางออก คือ 1 นาที ที่ให้ใจของเรานี่ถึงท่านผู้ภายใน ผู้มีอุปภาพอ่อน ไม่มประมาณ คือพระรัตนตรัยในตัว สมมติเราเครียดคลั่งนานมา ตั้ง 1 ชั่วโมง

เมื่อเรารู้สึกเครียดหรือหนักใจ การหยุดพักและทำจิตให้สงบเป็นสิ่งสำคัญ แม้เพียง 1 นาทีในการเชื่อมต่อกับผู้ภายในหรือพระรัตนตรัยในตัว สามารถนำมาซึ่งความคิดและไอเดียใหม่ที่มีค่ามากยิ่งขึ้น ทุกอย่างในชีวิตส

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงผ่านมามหมดแล้ว ถึงได้สรูว่า นตกิติ สุนิติเป่ สุข สุขอื่นนอกจากหยุดกับนั่งไม่มี ลองหยุดนะลูกนะ แล้วจะรู้ว่า สุขอื่นนอกจากหยุดนี้ไม่มี 16 กันยายน พ.ศ. 2545

ที่สำคัญ คือ เวลา ซึ่งเงินตราซึ่งไม่ได้ มันจะเสียไป เราต้องสงวน เวลาไว้สร้างบารมี ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนาให้เข้าสู่ธรรมกาย จะได้พบความสุขที่แท้จริง จะได้ที่พึ่งภายใน จะได้รู้ความจริงของชีวิต และเรา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการใช้เวลาในการสร้างบารมี เช่น การให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาเพื่อเข้าสู่ธรรมกาย โดยเน้นให้เห็นถึงความสำคัญที่เราจะต้องศึกษาความรู้ในพระพุทธศาสนา และความเข้าเรื่องกรรม ก

54 อย่ารอให้แก่ม่อ น...แล้วค่อยเข้าวัด https://dhamma01.blogspot.com/2017/07/blog-post_28.html เลิกคิดไปเลยว่า ให้แก่ ๆ เสียก่อนแล้วค่อยเข้าวัด ค่อยศึกษาธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ค่อยอบรมปฏิบัติธรร

บทความนี้เตือนใจให้เราหยุดคิดว่า ควรรอให้แก่ก่อนแล้วค่อยเข้าวัดหรือศึกษาธรรมแน่นอนว่าอนาคตไม่แน่นอน การปฏิบัติธรรมควรเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ เพราะความแก่ทำให้ร่างกายเสื่อมสภาพ การคิดและการกระทำก็ไม่เหมือนเ

ปี พ.ศ. 2513 ขณะที่สุดอายุยืนได้ 61 ปี พระเดชพระคุณหลวงพ่ออัมมชโย ซึ่งอยู่ในช่วงพรรษาแรกของการเป็นพระภิษฐ์ ได้ปรารภกับคุณยายถึงการสร้างสถานที่แห่งใหม่อันเหมาะสมต่อการประพฤติปฏิบัติธรรมและเผยแพร่ธรรมะก

ปี พ.ศ. 2513 หลวงพ่ออัมมชโยได้สนับสนุนการสร้างสถานที่ประพฤติปฏิบัติธรรม วัดแห่งนี้ได้กลายเป็นวัดพระธรรมกาย ซึ่งมีกิจกรรมด้านการศึกษาธรรมะที่แพร่หลาย ทั้งในประเทศและต่างประเทศ คุณยายอาจารย์ได้ส่งเสริมก

ในปี พ.ศ. 2513 ขณะท่ีคุณยายอายุได้ 61 ปี พระเดชพระคุณหลวงพ่อรัมมฺโชโย ซึ่งอยู่ในช่วงพรรษาแรกของการเป็นพระภิฺญู ได้ปรารภกับคุณยายถึงการสร้างสถานที่แห่งใหม่อันเหมาะสมต่อการประกอบกิจปฏิบัติธรรมและเผยแพร่

ในปี พ.ศ. 2513 คุณยายได้เริ่มสร้างสถานที่สำหรับการปฏิบัติธรรมตามแรงบันดาลใจจากหลวงพ่อรัมมฺโชโย จนกลายเป็นวัดพระธรรมกายในเวลาต่อมา ซึ่งเน้นกิจกรรมการศึกษาและปฏิบัติธรรมอย่างกว้างขวางทั้งในและต่างประเทศ